Urodził się 3 kwietnia 1899 r. we Lwowie. Syn Henryka i Katarzyny z Bałandów.
Pracował jako mechanik.
W czasie I wojny światowej od 18 lipca 1915 r. w Legionach Polskich. Służył w 6 pp LP.
Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w stopniu kpr. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Talaborfalva. Potem uwolniony.
Od 3 listopada 1918 r. uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Należał do załogi odcinka VI (pododcinek Rześna Polska). Służył w ekspozyturze żandarmerii. W kwietniu 1919 r. w oddziale żandarmerii na Dworcu Kolejowym we Lwowie.
W niepodległej Polsce podoficer zawodowy. W 1932 r. posiadał stopień st. sierż. Co najmniej od 1932 do 1934 r. służył w DOK nr VI.
Zmarł po 1939 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 109/1932, 23/1934; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939.