Urodził się 7 grudnia 1889 r. w Grodnie. Syn Leopolda.
Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako kpt. art. z 1 czerwca 1919 r., służył w 9 pac. W 1923 r. został referentem szefostwie artylerii i uzbrojenia DOK nr IX. Ukończył kurs dowódców dyonów w Szkole Strzelania Artylerii w Toruniu. Awansowany 15 sierpnia 1924 r. na mjr. art., 1 września 1925 r. został dowódcą II dyonu 8 pap. W marcu 1927 r. został kwatermistrzem tego pułku, a od kwietnia 1930 r. ponownie sprawował funkcję dowódcy dyonu. 1 lutego 1931 r. przydzielony do 9 pal, sprawował w nim funkcję zastępcy dowódcy pułku. W kwietniu 1933 r. przeniesiony do 7 Grupy Artylerii w Poznaniu. W czerwcu 1934 r. został kwatermistrzem 14 pal. Z dniem 31 grudnia 1935 r. przeszedł w stan spoczynku.
Podczas kampanii 1939 r. od 13 września dowodził zorganizowanym przez siebie I baonem Obrony Lublina. Uczestniczył w walkach na terenie Lubelszczyzny.
Zmarł w 1971 r. izostał pochowany na Cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu.
Odznaczony złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Niepodległości.
L. Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986; „Monitor Polski” nr 179/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932.