Urodził się 26 sierpnia 1898 r. w Podgórzu na Śląsku Cieszyńskim. Syn Pawła i Marianny z Hanusków.
Od 6 stycznia 1919 r. służył w Żandarmerii Krajowej Śląska Cieszyńskiego. Działacz plebiscytowy.
Od 18 czerwca 1922 r. w Policji Województwa Śląskiego – przed 1933 r. uzyskał stopień st. przodownika. Do 31 października 1923 r. był funkcjonariuszem w oddziale śledczym Dyrekcji Policji w Królewskiej Hucie. Następnie w ekspozyturze śledczej oraz w wydz. śledczym w Katowicach. 19 października 1938 r. delegowany na Śląsk Cieszyński, od 20 grudnia pełnił służbę w wydz. śledczym we Frysztacie.
Podczas kampanii 1939 r. ewakuowany w kierunku wschodnim, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.
Wywieziony na podstawie listy nr 05/4 z 5 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.
Odznaczony Medalem Niepodległości i brązowym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na aspiranta.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. I, Warszawa 2005; „Monitor Polski” nr 63/1933.