Bojownikom niepodległości

Józef Borowiec

(1897-po 1937)

Urodził się 6 września 1897 r. w Szczakowej. Syn Stanislawa i Anny (Anieli?).
W czasie I wojny światowej od 3 sierpnia 1914 r. w oddziale J. Pilsudskiego i Legionach Polskich ps. „Młot”. Służył w 4 komp. I baonu 1 pp LP. Chory, w lipcu 1915 r. pzebywał w szpitalu. W sierpniu powrócił na front. Ponownie chory, do 14 grudnia przebywał w Domu Uzdrowieńców LP w Kamieńsku, a następnie w szpitalu frotecznym nr 8 w Krakowie. W lipcu 1916 r. w 4 komp. I baonu 1 pp LP, a w końcu marca 1917 r. – w 3 komp.
Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków.
Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej. Służył kolejno w 77 pp, 100 pp i 16 pp, z którego zdezerterował.
W niepodległej Polsce mieszkał w Krakowie. Pracował jako pomocnik handlowy.
Zmarł po 1937 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 93/1937
Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 93/1937; V Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.