Urodził się 13 sierpnia 1899 r. w Wyrach. Syn Józefa i Agnieszki z Szopów.
Ukończył niemiecką szkołę powszechną.
Po 1918 r. w WP. W szeregach 5 pp leg brał udział wwalkach z Ukraińcami w okolicach Lwowa, a potem z bolszewikami. Następnie w 1 pstrz bytomskich. Uczestnik III powstania śląskiego (1921 r.). Służył jako sierż. sztabowy w 3 komp. baonu Jana Tymana.
W 1925 r. zdał egzamin na stanowisko sekretarza sądu. Pracował jako kierownik sekretariatu Sądu Grodzkiego w Katowicach.
Śpiewał w chórze „Harmonia” w Mikołowie (1921-1922 jego prezes), „Wanda” w Dąbrówce Małej (1927-1934 prezes) i „Ogniwo” w Katowicach oraz w Gostyniu.
Po II wojnie światowej kierownik wydziału rachunkowego i finansowego Sądu Wojewódzkiego w Katowicach. Tłumacz przysięgły z języka niemieckiego.
Odbudował ruch śpiewaczy na Śląsku. W latach 1950-1964 kierował chórem „Ogniwo” przy Filharmonii Śląskiej w Katowicach. Członek, następnie prezes okręgu katowickiego Zw. Śląskich Kół Śpiewaczych oraz członek zarządu głównego tej organizacji.
Jako weteran powstań śląskich mianowany ppor.
Zmarł 24 lutego 1991 r. w Będzinie.
Odznaczony Medalem Niepodległości, w PRL otrzymał order Odrodzenia Polski 5 kl.
R. Hanke, Śpiewacy w powstaniach śląskich, „Śpiewak Śląski” nr 1-2/2006; „Monitor Polski” nr 212/1933.