Bojownikom niepodległości

Józef Boruch

(1896–po 1939)

Urodził się 15 marca 1896 r. w Nowym Sączu.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich ps. „Durski”. Służył w II baonie 1 i 5 pp LP. Podczas bitwy pod Kościuchnówką 5 lipca 1916 dostał się do niewoli rosyjskiej. Był przetrzymywany w Małatyczach w guberni mohylewskiej. Do kraju powrócił 27 czerwca 1918 r.
Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. adm. (grupa kanc.), służył w szefostwie intendentury OK nr III (1923, 1924). 15 sierpnia 1924 r. awansował na kpt. adm. (grupa kanc.). Co najmniej od 1928 r. był oficerem KOP. Awansowany 19 marca 1938 r. na mjr. int., wiosną 1939 r. kierował referatem cenzury w wydz. budżetowo-rachunkowym szefostwa intendentury KOP.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości i trzykrotnie Krzyżem Walecznych.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 87/1931
Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 87/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.