Urodził się 23 września 1876 r. we wsi Cepcewicze Wielkie na Wołyniu. Syn Romualda, pomocnika księgowego, i Antoniny z Deszentów.
Ukończył sześć klas gimnazjum, po czym od 8 lutego 1897 r. poświęcił się zawodowej służbie wojskowej.
Ukończył szkołę oficerską w Czuhujowie, po czym służył w armii rosyjskiej, awansując kolejno do stopnia kpt. piech. Służbę w niej zakończył 22 grudnia 1917 r.
Należał do POW ps. „Podkówka”. Do sierpnia 1919 r. sprawował funkcję komendanta okręgu żytomierskiego.
Oficer służby stałej Wojska Polskiego. Zweryfikowany jako mjr piech. z 1 czerwca 1919, w 1923 r. pozostawał na tymczasowym stanowisku w rezerwie oficerów sztabowych DOK nr III. 1 lipca 1923 r. awansował na ppłk. piech. W 1924 r. był komendsantem PKU w Krzemieńcu. 30 kwietnia 1927 r. przeszedł w stan spoczynku.
Mieszkał w Równem.
Podczas II wojny światowej na początku stycznia nawiązał kontakt z lwowskim ZWZ-1. Udzielał swojego mieszkania na punkt kontaktowy dla konspiratorów. 6 kwietnia aresztowany przez NKWD, został osadzony w więzieniu w Równem. Wyrokiem Równieńskiego Sądu Obwodowego z 23 listopada (potwierdzonego przez Rówieński Sąd Obwodowy 18 stycznia 1941 r.) został skazany na 10 lat łagrów, pozbawienie praw obywatelskich i konfiskatę mienia. Wyrok ten zatwierdził Sąd Najwyższy Ukraińskiej SSR (7 marca 1941). Zmarł w obozie 12 stycznia 1942 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i złotym Krzyżem Zasługi.
Żonaty z Zofią Filipowicz, miał syna Edwarda (ur. 1905)
A. Holiczenko, Żołnierze tajnego frontu. Lista imienna KN3 POW-Wschód 1914–1921, Olsztyn 2012; „Monitor Polski” nr 87/1931, 23/1934; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928; Rocznik oficerski rezerw 1934; T. Samsoniuk, Ocaleni od zapomnienia: Józef Janicki, www.monitor-press.com/pl/2-pol/artyku-y/6631-21220.html [dostęp 30 III 2021].