Bojownikom niepodległości

Józef Brzezoń

(1896-1939)

Urodził się 5 lub 15 lipca 1896 r. we wsi Brodła pow. Chrzanów. Syn Marcina i Anny z Bodaków.
Mieszkał w Krakowie.
W czasie I wojny światowej od 4 sierpnia 1914 r. w oddziale J. Piłsudskiego i Legionach Polskich ps. „Zawierucha”. Służył w IV baonie i 5 p LP oraz w komp. saperów I Brygady. Uzyskał stopień kpr.
Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r. w 9 komp. 2 pp LP. Podczas przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918 r.) dostał się do niewoli austriackiej. Należał do oskarżonych w procesie w Marmaros-Sziget (8 czerwca-30 września). Po abolicji procesu uwolniony.
Od 1 listopada 1918 r. w WP. Służył w 1 baonie strzelców. Następnie w 20 pp.
W niepodległej Polsce podoficer zawodowy. Od 4 czerwca 1921 r. w kwaterze Naczelnika Państwa, potem w oddziale zamkowym Prezydenta RP. Przed 1932 r. uzyskał stopień st. sierż. Później pełnił służbę w Gabinecie Wojskowym prezydenta Ignacego Mościckiego.
Zmarł 8 czerwca 1939 r. w Warszawie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Wojskowym na Powązkach kwat. A-8.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, dwukrotnie Krzyżem Walecznych i dwukrotnie brązowym Krzyżem Zasługi.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 140/1932
Źródła

M. Bigajski, Ś.p. starszy sierżant Brzezoń Józef, „Wiarus” nr 32/1939; J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich t. I, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 140/1932.