Bojownikom niepodległości

Józef Brzozowski

(1900-1979)

Urodził się 14 maja 1900 r. w Omulu koło Lubawy. Syn Antoniego i Matyldy z Kamosińskich.
Uczęszczał do szkoły powszechnej w rodzinnej wsi. W grudniu 1918 r. wzywał do wstępowania do WP. Wobec groźby aresztowania przez Niemców, 18 grudnia zbiegł do Inowrocławia.
Uczestnik powstania wielkopolskiego. Służył w 5 i 9 pstrz wlkp (potem: 67 pp). Następnie brał udział w walkach z bolszewikami, był ranny w nogę. Leczył się w szpitalu w Jarocinie. Po rekonwalescencji powrócił do pułku..
W niepodległej Polsce podoficer zawodowy. Awansował do stopnia st. sierż.
Podczas kampanii 1939 r. uczestniczył w bitwie nad Bzurą, gdzie w okolicy Sannik został ranny w nogę. Dostał się do niewoli niemieckiej, z której zbiegł i w końcu października powrócił do Brodnicy. Brał udział w działalności konspiracyjnej. Po uwolnieniu tych obszarów od stycznia 1945 r. w LWP. Służył w RKU w Brodnicy. W końcu roku został zdemobilizowany.
Pracował jako kolejarz w Żaganiu, a od 1953 r. w Iławie. W 1960 r. przeszedł na emeryturę.
Zmarł 30 lipca 1979 r. w Brodnicy i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Żonaty (od 1926 r.) z Jadwigą Granicą, miał z nią synów Józefa (1926-1994) i Piotra (ur. 1942).

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 64/1938
Źródła

P. Brzozowski, Brzozowski Józef, www.powstanie.szubin.net (dostęp 15 XI 2018); „Monitor Polski” nr 64/1938.