Urodził się 5 marca 1898 r. w Warszawie. Syn Wincentego i Anny z Bombrych.
Ukończył dwie klasy szkoły powszechnej, po czym pracował na roli w Kiernozi.
W czasie I wojny światowej 17 maja 1917 r. wstąpił do POW ps. „Bombrych”. W listopadzie 1918 r. brał udział w rozbrajaniu Niemców w Kiernozi.
Od 11 grudnia 1918 r. w WP. Był żołnierzem 30 pp, brał udział w wojnie z bolszewikami.
Po wojnie od 1 września 1921 r. służył w 36 baonie celnym (do 1 lipca 1923 r.). Następnie w rezerwie.
1 sierpnia 1923 r. przyjęty do PP. W stopniu posterunkowego służył na posterunku w Mokwinie (pow. Kostopol). 12 maja 1935 r. przeniesiony do Warszawy, służył w XVI komisariacie. 7 kwietnia 1939 r. powrócił do służby na terenie województwa wołyńskiego (posterunek w Stydyniu). Już 4 sierpnia przeniesiony na posterunek w Mokwinie.
Tam odbył kampanię 1939 r. Aresztowany przez sowieckie NKWD wiosną 1940 r., został osadzony w Równem.
Wywieziony 31 maja 1940 r. do Kijowa na podstawie listy nr 066/2, wkrótce potem został tam zamordowany.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Polski Cmentarz Wojenny Kijów-Bykownia. Księga cmentarna t. I (Warszawa 2015); Ukraiński ślad Katynia (Warszawa 1995); Monitor Polski nr 259/1937.