Urodził się 13 października 1893 r. we wsi Żelazkowo pow. Gniezno.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. W listopadzie 1919 r. zorganizował w Inowrocławiu kolumnę samochodową DOGen Pomorze. Do 4 stycznia 1921 r. dowodził VIII dyonem samochodowym.
Zweryfikowany jako por. sam. z 1 czerwca 1919 r. i awansowany 1 lipca 1923 r. na kpt. sam., służył w Departamencie VI Wojsk Technicznych MSWojsk (1923, 1924). Ukonczył studia inżynieryjne. W 1928 r. w Departamencie Inżynierii MSWojsk. Awansowany 1 stycznia 1930 r. na mjr. sam., w 1932 r. służył w Departamencie Zaopatrzenia Inżynierii MSWojsk. Wiosną 1939 r. był kierownikiem Kierownictwa Zaopatrzenia Broni Pancernych.
Zmarł 29 marca 1980 r. w Warszawie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Wojskowym na Powązkach kwat. A-23.
Odznaczony złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Niepodległości.
Żonaty z Feliksą Kokińską, miał dwóch synów m.in. Jeremiego Wojciecha (10 I 1925–2 I 1996), żołnierza AK, uczestnika powstania warszawskiego.
„Monitor Polski” nr 64/1938; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.