Urodził się 30 grudnia 1897 r. w Łysakowie pow. Mielec. Syn Wojciecha i Franciszki z Rugałów.
Ukończył dwie klasy szkoły powszechnej w Radomyślu i do 12. roku życia terminował u szewca.
Członek „Sokoła”.
W czasie I wojny światowej 27 sierpnia 1914 r. z drużyną „Sokoła” z Radomyśla wyruszył do Tarnowa, a potem do Krakowa. Przydzielony do II plut. 14 komp. 2 pp LP. 30 września wyruszył na front w Karpaty. Ranny 29 października 1914 r. podczas bitwy pod Mołotkowem, leczył się w szpitalach w Szatmonnemety i Leibach. Później powrócił do pułku. Podczas walk na Wołyniu 7 listopada 1915 r. podczas bitwy pod Bielgowem dostał się do niewoli rosyjskiej.
Uwolniony po rewolucji lutowej 1917 r. w Rosji, wstąpił do II KP. Służył w artylerii. Po dołączeniu do korpusu II Brygady Legionów przeszedł do 14 pstrz. Uczestniczył w bitwie z Niemcami pod Kaniowem (11 maja 1918). Po kapitulacji korpusu (12 maja) dostał się do niewoli. Przebywał m.in. w obozie w Güstrow. Po rewolucji w Niemczech (listopad 1918) uwolniony.
Od 8 stycznia 1919 r. w WP. Służył w 6 puł. Uczestniczył w walkach z bolszewikami. 16 czerwca 1921 r. przeniesiony do rezerwy.
Mieszkał w Sandomierzu, pracował na niestałym etacie w PKP. Był też zwrotniczym PKP zamieszkałym w Nadbrzeziu koło Tarnobrzega.
Zmarł po 1937 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
„Monitor Polski” nr 93/1937; J. Skrzypczak, Na drodze do wolności. Mielczanie w walce o niepodległość Polski 1907–1918, Mielec 2008.