Urodził się 23 lutego 1883 r. we wsi Korabka pow. Łowicz. Syn Walentego, brat Teodora (zob.).
Mając 16 lat podjął pracę jako tkacz w Zakładach Żyrardowskich.
Od 1904 r. w PPS. W latach 1905–1907 członek Komitetu Dzielnicowego PPS w Żyrardowie. W lipcu 1905 r. aresztowany przez władze rosyjskie, , wkrótce potem uwolniony. Po rozłamie w partii (listopad 1906) członek PPS-Lewicy. Na początku 1907 r. ponownie aresztowany. Więziony w Grodzisku Mazowieckim i na Pawiaku w Warszawie. W trybie administracyjnym zesłany na czas trwania stanu wojennego do guberni wiackiej. W końcu 1908 r. powrócił do Żyrardowa.
Ze względu na stan zdrowia nie udzielał się w działalności partyjnej. Mimo to w marcu 1910 r. aresztowany przez władze rosyjskie. W październiku 1911 r. skazany przez Warszawską Izbę Sądową na zesłanie i osiedlenie na Syberii.
Zginął 24 grudnia 1917 r. w Irkucku w następstwie przypadkowego strzału.
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Żonaty, miał córkę.
A. Grzybowski, S. Kalabiński, w: Słownik Biograficzny Działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego t. 2, Warszawa 1987; „Monitor Polski” nr 177/1938.