(1895–1918)
Urodził się w 1895 r. Syn Wiktora.
W czasie I wojny światowej należał do POW w Branicy Kolonii. We wrześniu 1917 r należał do założycieli Straży Ogniowej w tej miejscowości, będącej jawną ekspozyturą POW. Sprawował funkcję komendanta miejscowego POW w Branicy Radzyńskiej. Brał udział w rozbrajaniu Niemców w listopadzie 1918 r.
Śmiertelnie ranny 12 listopada 1918 r. obok dzwonnicy kościoła pw. Świętej Trójcy w Radzyniu Podlaskim.
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości z mieczami.
Źródła
„Monitor Polski” nr 64/1931.