Urodził się 13 kwietnia 1898 r. w Michałkowicach na Śląsku Cieszyńskim. Syn Józefa i Magdaleny z Pilchów.
Uczył się w gimnazjum św. Jacka w Krakowie.
W czasie I wojny światowej w POW ps. „Żerda”. Uczestniczył w akcjach dywersyjnych skierowanych przeciwko władzom austriackim.
W 1917 r. powołany do armii austro-węgierskiej, służył w kancelarii 32 pp. Po rozbrojeniu Austriaków w listopadzie 1918 r. automatycznie przeszedł do WP.
Brał udział w walkach z Ukraińcami w okolicach Gródka Jagiellońskiego, gdzie został ranny. W 1920 r. w szeregach Legii Akademickiej walczył z bolszewikami. Po zakończeniu wojny zdemobilizowany. Mianowany z dniem 1 lipca 1925 r. ppor. rez. piech., 19 marca 1939 r. awansował na por. rez. piech.
Studiował prawo i administrację oraz filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po ukończeniu studiów podjął pracę zawodową.
Był nauczycielem historii i geografii w seminarium nauczycielskim w Cieszynie, a potem w gimnazjach w Chorzowie i Lublińcu. Od 1936 r. pracował w Szkole Powszechnej nr 5 w Czechowicach.
W 1939 r. zmobilizowany do WP, służył w Ośrodku Zapasowym 7 DP. Po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku.
Wywieziony na podstawie listy nr 052/3 z 27 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w lesie katyńskim.
Odznaczony Medalem Niepodległości, pośmiertnie awansował na kpt.
Żonaty z Franciszką z Pąchalskich, miał troje dzieci.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000; „Monitor Polski” nr 260/1931; Rocznik oficerski rezerw 1934; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939, Kraków 2003.