Urodził się 13 lutego 1890 r. w Marszewie w Wielkopolsce. Syn Walentego i Józefy.
Po ukończeniu 15 lat wyjechał do Kolonii, gdzie pracował jako robotnik. Równolegle kształcił się w wieczorowej szkole średniej o kierunku technicznym.
W 1911 r. powołany do służby w armii niemieckiej.
W jej składzie brał udział w I wojnie światowej. Brał udział w walkach na froncie we Francji, został ranny pod Verdun. W końcu 1918 r. zdezerterował i powrócił wówczas do domu.
Uczestnik powstania wielkopolskiego. Następnie w WP. Brał udział w wojnie z bolszewikami.
W niepodległej Polsce w stopniu chor. służył w 29 pp w Kaliszu.
W jego składzie brał udział w kampanii 1939 r. Po jej zakończeniu powrócił do Kalisza. W sierpniu 1940 r. wysiedlony przez Niemców do miejscowości Maszkienice w Generalnej Guberni. Pracował tam jako robotnik leśny, a potem robotnik na stacji kolejowej w Tarnowie.
Po wojnie w maju 1945 r. przyjechał do Piechowic na Dolnym Śląsku. Tam w końcu miesiąca został wójtem Piechowic. Organizował polskie struktury na tym terenie. Stanowisko to zajmował do końca 1945 r. Otrzymał dziewięciohektarowe gospodarstwo w Piechowicach.
Członek PSL.
W marcu 1946 r. aresztowany przez funkcjonariuszy UB, przez dwa miesiące był więziony w Jeleniej Górze. Powrócił do pracy w gospodarstwie – prowadził je do 1964 r.
Honorowy Komendant OSP w Piechowicach. Członek ZBoWiD.
Zmarł 31 grudnia 1968 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Posiadał honorowe obywatelstwo Piechowic,
„Monitor Polski” nr 177/1938; www.piechowice.pl (dostęp 21 III 2017); www.piechowice.osp.org.pl (dostęp 21 III 2017).