Urodził się 18 listopada 1899 r. w Krzyżowicach. Syn Józefa i Zofii z Pisarków.
Zapewne należał do POW Górnego Śląska i uczestniczył w powstaniach śląskich.
16 listopada 1922 r. przyjęty do Policji Województwa Śląskiego. Skierowany do komendy powiatowej w Pszczynie, a potem do II komisariatu w Królewskiej Hucie. Pełnił tam służbę do 9 września 1923 r., po czym na posterunkach w Mizerowie (do 10 listopada 1923), Starym Bieruniu (do 1 grudnia 1927) i na posterunku oficerskim w Mikołowie. 4 czerwca 1936 r. Został komendantem posterunku w Tychach. Posiadał stopień przodownika.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Ewakuowany w kierunku wschodnim, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.
Wywieziony na podstawie listy nr 05/5 z 5 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.
Odznaczony Medalem Niepodległości i brązowym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na aspiranta.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. I, Warszawa 2006; „Monitor Polski” nr 92/1932.