Bojownikom niepodległości

Józef Gabzdyl

(1895–1937)

Urodził się 19 lub 20 marca 1895 r. w Kończycach Wielkich pow. Cieszyn. Syn Franciszka i Marii z d. Tomica.

Ukończył szkołę powszechną w Kończycach Wielkich i gimnazjum w Cieszynie, a następnie seminarium nauczycielskie w Bobrku koło Cieszyna. W tym też czasie był uczniem szkoły muzycznej Z. Pogrobińskiego.

W czasie I wojny światowej w 1915 r. powołany do armii austro-węgierskiej, walczył na froncie wschodnim, gdzie dostał się do niewoli rosyjskiej. Po rewolucji w Rosji (1917 r.) uwolniony. Powrócił do kraju.

Członek POW. Zajmował się pracami plebiscytowymi na ¿Śląsku Cieszyńskim.

W niepodległej Polsce po 1920 r. mieszkał w Bielsku. Pracował jako nauczyciel języka polskiego i śpiewu. Od 1921 do 1936 r. dyrygent w chórze „Echo”, należącego do grona najlepszych w tym czasie chórów na Śląsku.

Zmarł 29 stycznia 1937 r. w Bielsku. Pochowany na Cmentarzu Parafialnym w Bielsku-Białej przy ul. Grunwaldzkiej.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Żonaty z Aurelią Uja, miał z nią troje dzieci m.in. syna Mariana.

Źródła

„Monitor Polski” nr 131/1933.