Urodził się 17 marca 1890 r. w Średnim Łanie pow. Chełm. Syn Michała, rolnika, i Antoniny z Dzwoniarków.
Do 1915 r. pracował jako czeladnik rzeźnicki.
W czasie I wojny światowej od 20 grudnia 1915 r. w Legionach Polskich. W stopniu szer. służył w 2 pp LP.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach z lipca 1917 r. w Polskiej Sile Zbrojnej. Jesienią 1918 r. służył w 10 komp. 3 pp PSZ. Po rozbrojeniu okupantów w listopadzie automatycznie przeszedł do WP.
Jako dowódca plut. 10 komp. 9 pp leg (b. 3 pp PSZ) wyróżnił się w walkach nad rzeką Świsłoczą i wsią Karpowcami (21 września 1920 r.), gdzie stanowiąc ubezpieczenie baonu odparł kilka ataków nieprzyjaciela. W rejonie wsi Kula śmiałym atakiem zdobył km i wziął jeńców. 20 grudnia 1920 r. został zdemobilizowany.
W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnej wsi. Aż do przejścia na emeryturę pracował jako masarz we Włodawie.
Zmarł 5 listopada 1968 r. i został pochowany na Cmentarzu Parafialnym we Włodawie.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.
Żonaty z Bronisławą Schejbald, miał z nią synów Tadeusza (ur. 5 V 1924), Mariana Ryszarda (ur. 25 III 1936), pracowanika umysłowego, oraz córki Izabelę (7 X 1926-14 IV 1985), Zofię Wacławę (ur. 27 III 1928) i Jadwigę Józefę (ur. 7 III 1930).
B. Polak, w: Kawalerowie Virtuti Militari 1792-1945 t. II (1914-1921) cz. 2, Koszalin 1993; „Monitor Polski” nr 109/1932.