Urodził się 12 sierpnia 1890 r. w Sokolnikach koło Tarnobrzega. Syn Stefana, rolnika, i Marianny z Charów.
Od 1902 r. kształcił się w gimnazjum w Rzeszowie, od 1903 r. w Dębicy, zaś potem uczył się w I gimnazjum w Tarnowie. W 1911 r. uzyskał maturę w IV gimnazjum w Krakowie, po czym podjął studia na Wydz. Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. 8 października 1913 r. złożył egzamin historyczno-prawny.
Od stycznia 1913 r. należał do Zw. Strzeleckiego w Krakowie. Od lipca działał też w tej organizacji w Tarnobrzegu. Wiosną 1914 r. założył oddział Zw. Strzeleckiego w Sokolnikach.
W czasie I wojny światowej 6 sierpnia 1914 r. wstąpił do oddziału J. Piłsudskiego i Legionów Polskich ps. „Grzela”. Służył w 4 komp. VI baonu 1 pp LP. Ranny w lewą nogę podczas bitwy pod Krzywopłotami (17-18 listopada). Leczył się w szpitalach w Wiedniu, Kętach, Białej i Preszowie. Później przebywał w Domu Uzdrowieńców LP w Kamieńsku. Od sierpnia 1915 r. w baonie uzupełniającym. Przeniesiony na łącznika i tłumacza do GO gen Kövessa, w skład której wchodziła I Brygada. 21 października 1915 r. dostał się do niewoli rosyjskiej. Przebywał w obozie jenieckim w głębi Rosji. Później powrócił do kraju.
Od 22 listopada 1918 r. w WP. Służył w komendzie placu w Tarnobrzegu. Ze względu na stan zdrowia 1 stycznia 1919 r. przeniesiony do rezerwy.
Od 1 lutego pracował jako nauczyciel w szkole powszechnej w Piórowie koło Opatowa. 7 czerwca uzyskał absolutorium na Wydz. Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, 18 lutego 1920 r. złożył egzamin sądowy, a 29 marca 1924 r. egzamin z nauk politycznych.
Od 1 kwietnia 1920 r. pracował jako komisarz Ministerstwa Reform Rolnych w Tarnobrzegu.
Wobec trudnej sytuacji militarnej kraju 15 lipca 1920 r. wstąpił do WP. Służył w 101 pp rez. Brał udział w walkach z bolszewikami w rejonie Zwiahla, w bitwie warszawskiej i niemeńskiej. Pod koniec roku został zdemobilizowany.
Powrócił do pracy na zajmowanym uprzednio stanowisku. 30 marca 1922 r. mianowany komisarzem ziemskim. W 1928 r. zorganizował oddział Zw. Legionistów Polskich w Tarnobrzegu i został jego prezesem. Prezes (od października 1928 r.) Zarządu Powiatowego Zw. Strzeleckiego w tym mieście. Prezes tarnobrzeskiego Komitetu Powiatowego BBWR.
Od 1935 r. pracował we Lwowie.
Zmarł 30 grudnia 1954 r. w Chorzowie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 179/1931; B. Szwedo, Słownik Legionistów Tarnobrzeskich t. I, Tarnobrzeg 2014.