Urodził się 27 listopada 1894 r. w Bocianowicach. Syn Franciszka i Agnieszki z Przygodów.
W czasie I wojny światowej w armii niemieckiej.
Od 1 marca 1919 r. należał do POW Górnego Śląska.
Od 18 czerwca 1922 r. w policji Województwa Śląskiego. Do 1 listopada 1930 r. był funkcjonariuszem na posterunku w Piasku, po czym do 14 maja 1939 r. w Pawonkowie. 30 kwietnia 1934 r. awansował na st. posterunkowego. Od 15 maja 1939 r. służył na posterunku w Lublińcu.
Podczas kampanii 1939 r. ewakuowany w kierunku wschodnim, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.
Wywieziony na podstawie listy nr 051/1 z 27 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.
Odznaczony Medalem Niepodległości i brązowym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na aspiranta.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. 1, Warszawa 2006; „Monitor Polski” nr 64/1937.