Józef Gniech

Urodził się 26 marca 1877 r. w Domatowie koło Pucka. Syn Józefa i Marianny z d. Wasielke.

Ukończył szkołę ludową w Częstkowie. Od grudnia 1902 r. mieszkał w Wejherowie.

Po wprowadzeniu przez władze niemieckie zakazu nauki języka polskiego organizował tajne nauczanie. Po odkryciu przez Niemców szkoły zbiegł i przez cztery miesiące ukrywał się w lasach Kąpina. Po wybuchu I wojny światowej powrócił do domu. Następnie wyjechał do Westfalii, gdzie pracował w kopalni. Potem powrócił do domu.

Uczestnik wojny z bolszewikami w 1920 r.

Pracował w fabryce krzeseł w Gościcinie, a od maja 1922 r. jako woźny w starostwie. Od 1933 r. był woźnym w Komunalnym Zw. Samorządowym.

Działacz Tow. Ludowego, Koła Przyjaciół Kaszubów i Polskiego Zw. Zachodniego.

Podczas II wojny światowej aresztowany przez Niemców.

Zamordowany jesienią 1939 r. w zbiorowej egzekucji w lasach piaśnickich.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Żonaty z Otylią N., miał syna Alojzego.