Urodził się 2 stycznia 1887 r. w Borzejewie pow. Środa. Syn Walerego, kupca, i Melanii z Lipińskich.
Uczył się w szkole elementarnej w rodzinnej wsi, a potem w gimnazjum OO. Jezuitów w Chyrowie. Maturę uzyskał w 1907 lub 1908 r. w Krakowie. Od 1908 r. studiował w Akademii Górniczej w Leoben.
W latach 1913-1914 odbył obowiązkową służbę wojskową w armii niemieckiej w charakterze jednorocznego ochotnika. Po jej ukończeniu 23 lipca powrócił do Leoben.
Odbył obowiązkową służbę wojskową w armii niemieckiej w charakterze jednorocznego ochotnika.
W czasie I wojny światowej w 1914 r. zmobilizowany do armii niemieckiej. Służył jako konny kurier, piechur i dragon. W listopadzie 1918 r. w stopniu sierż. zdemobilizowany.
W połowie tego miesiąca wstąpił do POW Zaboru Pruskiego. Prowadził z bratem komórkę kartograficzną w grupie Mieczysława Palucha w Poznaniu.
Uczestnik powstania wielkopolskiego. Od 1 stycznia 1919 r. służył jako kierownik Biura Kartograficznego w Dowództwie Głównym w Poznaniu. Dekretem Komisariatu Naczelnej Rady Ludowej z 15 lutego 1919 r. mianowany ppor. (z dniem 1 czerwca 1913 r.). Po reorganizacji Dowództwa Głównego objął zakład kartograficzny DOGen Poznań. 27 kwietnia 1920 r. awansowany na na rtm. kaw.8 stycznia 1922 r. przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako rtm. rez. kaw. z 1 czerwca 1919 r.
Zdał zaległy egzamin na politechnice, uzyskując dyplom inżyniera. Od października 1921 r. mieszkał w Sierakowie, gdzie pracował jako dyrektor Sierakowskiej Kopalni Węgla Brunatnego S.A. Na przełomie 1928 i 1929 r. kupił majątek ziemski Zaorle pow. Rawicz. Był wójtem gminy.
Działacz kombatancki.
Podczas II wojny światowej wysiedlony przez Niemców w okolice Ostrowca Świętokrzyskiego.
Po wojnie władze komunistyczne skonfiskowały jego majątek ziemski.W latach 1946-1949 prowadził przygotowania do wznowienia wydobywania węgla brunatnego, jednocześnie prowadząc produkcję wosku montanowego.
Zmarł 22 kwietnia 1954 r. we Wrocławiu. Pochowany na Cmentarzu Parafialnym w Obornikach Śląskich.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.
Żonaty (od 10 II 1923) z Adelajdą Marią Piątkowską, miał córki Barbarę (1923-1995) i Danutę (ur. 1925).
„Monitor Polski” nr 167/1932; B. Polak, w: Powstanie wielkopolskie 1918-1919 – wybiór biogramów, www.pw.ipn.gov.pl/pwi/form/r73919568902,GORSKI-Jozef.html [dostęp 6 XII 2020]; B. Polak, w: Słownik biograficzny powstańców wielkopolskich 1918-1919, Poznań 2002; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.