Urodził się 9 maja 1897 r. w Krakowie. Syn Jana Władysława i Jadwigi z Gronowiczów. Brat Stanisława (zob.).
Uczeń szkoły przemysłowej.
W czasie I wojny światowej od 16 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w II baonie 2 pp LP. Do 25 kwietnia 1916 r. przebywał w sanatorium dr. Chramca w Zakopanem, a potem w Domu Uzdrowieńców LP w Kamieńsku. Potem w komp. technicznej Komendy Legionów.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W styczniu 1918 r. pełnił służbę w Dowództwie Uzupełnień korpusu w Bolechowie. 14 stycznia superarbitrowany w Krakowie i odesłany na roczny urlop.
W niepodległej Polsce mieszkał w Królewskiej Hucie i Katowicach. Pracował jako nauczyciel.
Zmarł po 1937 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
„Monitor Polski” nr 64/1937; VI Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.