Urodził się 22 lutego 1891 r. w Soninie koło Łańcuta. Syn Józefa.
Ukończył gimnazjum w Rzeszowie, po czym studiował na Politechnice Lwowskiej. Należał do organizacji niepodległościowych.
Odbywał obowiązkową służbę wojskową w armii austro-węgierskiej w charakterze jednorocznego ochotnika.
W czasie I wojny światowej zdezerterował, przechodząc do Legionów Polskich ps. „Soniński”. Od 17 listopada 1914 r. służył w III i II plut. 2 szw. 1 puł LP. Następnie (od 14 lutego 1915 r.) w II plut. 1 szw., a od 22 listopada był żołnierzem I plut. 4 szw. Uzyskał stopień wachm. Od lutego do 31 marca 1917 r. był elewem szkoły oficerskiej pułku.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach z lipca 1917 r. wcielony do armii austro-węgierskiej. Więziony w twierdzy Karlsburg w Siedmiogrodzie (obecnie Alba Iulia w Rumunii), skąd zbiegł.
Od 1 listopada 1918 r. w WP. 6 listopada przydzielony do szw. kadrowy por. Antoniego Jabłońskiego w Krakowie, w jego składzie razem z 5 pp leg 16 listopada wyjechał do Przemyśla. Od stycznia 1919 r. pozostawał w składzie dyonu jazdy rtm. Antoniego Jabłońskiego w I BJazdy. 16 marca dyon przeformowano na 11 puł. Walczył z Ukraińcami i bolszewikami.
Po zakończeniu wojny kontynuował służbę w 11 puł. Zweryfikowany jako rtm. kaw. z 1 czerwca 1919 r., był m.in. dowódcą szw. km. Awansowany 1 stycznia 1928 r. na mjr. kaw., dowodził szw. zapasowym. W 1930 r. służył w Dep. Kawalerii MSWojsk.Od 1 marca 1931 do kwietnia 1933 r. był zastępcą dowódcy 7 psk. Awansowany 1 stycznia 1932 r. na ppłk. kaw., w kwietniu 1933 r. został zastępcą dowódcy 10 puł. Od 1938 r. był inspektorem grupy środkowej kawalerii KOP. Od końca sierpnia dowódca OZ Wileńskiej BK.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Uczestniczył w działaniach przeciwko Sowietom. Następnie przeszedł na Litwę, a stamtąd przedostał się do Francji, a po jej upadku w czerwcu 1940 r. został ewakuowany do Wlk. Brytanii. W 1941 r. dowódca 7 Oddziału Rozpoznawczego 7 Bryg. Kadrowej Strzelców. Następnie był komendantem placu w Bagdadzie i Jerozolimie oraz zastępcą komendanta placu w Rzymie. Po zakończeniu wojny i demobilizacji zamieszkał w Wlk. Brytanii. Awansował na płk. kaw.
Zmarł 20 stycznia 1966 r. w Londynie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Gunnersbury.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i złotym Krzyżem Zasługi.
Był żonaty.
W.K. Cygan, Kresy we krwi 1939, Mińsk Mazowiecki 2012; K. Grodziska, Polskie groby na cmentarzach Londynu, Kraków 1995; „Monitor Polski” nr 18/1931; „Przegląd Kawalerii i Broni Pancernej” nr 42/1966; Rocznik oficerów kawalerii 1930; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; Ś.p. pułk. Józef Grad-Soniński, „Beliniak” nr 14/1966.