Urodził się 11 kwietnia 1900 r. w Łańcach pow. Racibórz. Syn Jana i Marii z Cubrów.
Uczestnik powstań śląskich.
Od 17 sierpnia 1922 r. w Policji Województwa Śląskiego. W stopniu posterunkowego pełnił służbę w powiecie katowickim i co najmniej od 1934 r. na komisariacie w Bielsku. Awansował na st. posterunkowego.
W czasie kampanii 1939 r. ewakuowany w kierunku wschodnim, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.
Wywieziony na podstawie listy nr 023/2 z 10 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.
Odznaczony Medalem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na aspiranta.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. 1, Warszawa 2006; „Monitor Polski” nr 167/1932.