Urodził się 28 listopada 1896 r. w Warszawie. Syn Macieja i Marianny z Teodorczuków.
Działacz niepodległościowy ps. „Czarny”.
Ukończył szkołe podchorążych i z dniem 15 sierpnia 1928 r. został mianowany ppor. piech. Przydzielony do 84 pp, w pułku tym służył co najmniej do 1935 r. Awansowany 1 stycznia 1931 r. na por. piech. Przeniesiony do służby intendentury, wiosną 1939 r. był oficerem gospodarczym 29 pp. Od 24 sierpnia kwatermistrz 29 pp.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Walczył w bitwie nad Bzurą, po czym z częścią 29 pp przedostał się do Warszawy. Po kapitulacji załogi stolicy (28 września) dostał się do niewoli niemieckiej, w której przebywał przez cały okres wojny.
Zmarł w 1977 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
P. Bauer, B. Polak, Armia Poznań w wojnie obronnej 1939, Poznań 1982; L. Głowacki, Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985; „Monitor Polski” nr 6/1934; Rocznik oficerski 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.