Bojownikom niepodległości

Józef Grobel

(1896-1977)

grobel józefUrodził się 7 stycznia 1896 r. w Skowierzynie koło Tarnobrzega. Syn Jakuba i Marianny z d. Garanty.

Od 1910 r. uczył się w szkole realnej w Tarnobrzegu. Należał tam do I Drużyny Skautów  im. T. Kościuszki.

W czasie I wojny światowej od 1 sierpnia 1915 r. w Legionach Polskich. Służył w 3 komp. I baonu 1 pp LP. Brał udział w walkach na Wołyniu.

Po kryzysie przysięgowym we wrześniu 1917 r. internowany w Żurawicy koło Przemyśla. Po kilku miesiącach wcielony do armii austro-węgierskiej i wysłany na front włoski.

Od 1919 r. w WP. Brał udział w wojnie z bolszewikami. Po jej zakończeniu został zdemobilizowany.

Podjął naukę w Państwowym Gimnazjum  im. Hetmana J. Tarnowskiego w Tarnobrzegu i w 1922 r. uzyskał maturę. Podjął wówczas studia na Wydz. Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prawdopodobnie ze względów finansowych po roku przerwał studia.

W 1923 r. został nauczycielem języka polskiego i gimnastyki w Państwowym Gimnazjum Koedukacyjnym im. Króla Władysława Jagiełły w Łunińcu na Polesiu. Od 1926 r. nauczyciel historii, języka polskiego i gimnastyki w Państwowym Seminarium Nauczycielskim Męskim w Nieświeżu. Pod koniec lat 20. powrócił do Skowierzyna. Utworzył tam ludowy zespół teatralny.

Członek Zw. Legionistów Polskich (Koło Żołnierzy b. 1 pp LP).

W czasie II wojny światowej przebywał w Tarnowie.

Po zajęciu tych terenów przez armię sowiecką w 1944 r. został nauczycielem w Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącym w Rozwadowie. Od 1 września 1945 r. pracował jako nauczyciel w liceum w Stalowej Woli. Od 1 września 1947 r. ponownie pracował w liceum w Rozwadowie. 1 września 1950 r. został nauczycielem języka polskiego w Liceum Ogólnokształcącym w Rudniku nad Sanem. Był też m.in. kierownikiem kółka dramatycznego. Wystawiał widowiska teatralne, montaże literacko-muzyczne i sztuki dramatyczne. Na przełomie lat 50. i 60. był także wychowawcą i kierownikiem internatu przy rudnickiej szkole. W 1962 r. przeszedł na emeryturę.

Mieszkał w Stalowej Woli, gdzie zmarł 5 marca 1977 r. Pochowany na Cmentarzu Parafialnym w Zaleszanach.

Odznaczony Krzyżem  Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Żonaty z Aleksandrą Skwarczewską, przysposobił dwoje dzieci z małżeństwa żony.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 27/1934
Źródła

„Monitor Polski” nr 27/1934; B. Szwedo, Słownik Legionistów Tarnobrzeskich t. I, Tarnobrzeg 2014.