Bojownikom niepodległości

Józef Halka

(1869–1924)

Urodził się 7 lipca 1869 r.
Podoficer zawodowy armii austro-węgierskiej, potem był rewidentem rachunkowym Dyrekcji Skarbu w Żółkwi.
Działacz Krajowego Zw. OSP Galicji i Lodomerii.
Członek „Sokoła” w Żółkwi.
Po wybuchu wojny w sierpniu 1914 r. na czele połączonych oddziałów „Sokoła” i Drużyny Bartoszowej wstąpił do Legionu Wschodniego. Po jego rozwiązaniu w drugiej połowie września przydzielony do 3 pp LP. Sprawował funkcję adiutanta IV baonu. 18 października 1914 r. mianowany ppor. piech. Podczas bitwy pod Mołotkowem 29 października dostał się do niewoli rosyjskiej. Do kraju powrócił w 1921 r.
Przyjęty do WP, jako mjr adm. z 1 czerwca 1919 był szefem wydz. w Oddziale Kontroli Zestawienia Budżetu Wojskowej Kontroli Generalnej. Z dniem 1 lipca 1923 r. awansował na ppłk. adm.
Zmarł 19 kwietnia 1924 r. w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie kwat. A-10.
Odznaczony orderem Polonia Restituta 5 kl. i dwukrotnie Krzyżem Walecznych, pośmiertnie otrzymał Krzyż Niepodległości.
Był żonaty.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 6/1934
Źródła

W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914-1917. Słownik biograficzny t. 2, Warszawa 2006; „Dziennik Personalny” MSWojsk nr 60/1924; Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich, Warszawa 1917; Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; Lwów i Małopolska Wschodnia w Legionach Polskich 1914-1917, Lwów 1935; Rocznik oficerski 1923; „Monitor Polski” nr 6/1934.