Urodził się 20 lutego 1890 r. w Rudołtowicach pow. Pszczyna. Syn Pawła i Franciszki z Kozików. Ukończył szkołę handlową. W latach 1911-1914 był prezesem śląskiej młodzieży niepodległościowej. W 1913 r. więziony przez Niemców za obronę polskości na Śląsku. Redagował „Gazetę Ludową” w Katowicach. Uczestnik trzech powstań śląskich. W 1920 r. zajmował stanowisko komisarza plebiscytowego na powiat lubliniecki. Skazany przez niemiecki sąd doraźny na karę śmierci.. Prezes Rady Ludowej na pow. Pszczyna. Przemysłowiec, mieszkał w Katowicach. Od 1926 r. pracował nad spolszczeniem i zorganizowaniem rzemiosła na Śląsku. Działacz społeczny; był I wiceprezesem zarządu głównego Zw. Polskich Sam. Rzemieślników i Przemysłowców województwa Śląskiego, wiceprezesem Śląskiego Instytutu Rzemieślniczo-Przemysłowego. Podczas II wojny światowej brał udział w kampanii 1939 r. oraz w ruchu oporu. Aresztowany przez Niemców, był więziony na Pawiaku w Warszawie. Następnie w obozie koncentracyjnym na Majdanku. Tam zamordowany w 1943 r. Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych. Żonaty (od 4.XII.1924) z Karen Lersey.
S. Łoza, Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1938; „Monitor Polski” nr 212/1933; A. P[aszta], w: Encyklopedia powstań śląskich, Opole 1982.