Bojownikom niepodległości

Józef Har

(1897-po 1932)

Urodził się 17 stycznia 1897 r. w Tarnopolu. Syn Kazimierza i Salomei.
W czasie I wojny światowej od 26 października 1914 r. w Legionach Polskich ps. „Harry”. Początkowo służył w baonie uzupełniającym 1 pp LP, a następnie w 1 komp. VI baonu 7 pp LP. Ranny 3 sierpnia w okolicach Lublina, od 26 sierpnia do 8 września leczył się w szpitalu rezerwowym nr 1 w Wiedniu, a następnie w Domu Uzdrowieńców LP w Kamieńsku. Od lipca 1917 r. sanitariusz w szpitalu w Modlinie.
Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Huszt, a potem w Bustyahaza.
Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej. W składzie 80 pp brał udział w walkach na froncie serbskim, gdzie dostał się do niewoli.
W niepodległej Polsce pracował jako nauczyciel. W 1921 r. był kierownikiem siedmioklasowej szkoły w Tarnopolu, zaś naa początku lat 30. inspektorem szkolnym w Łunińcu.
Zmarł po 1932 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 217/1932
Źródła

Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 217/1932.