Urodził się 15 stycznia 1897 r. w Dąbrowie koło Tarnowa. Syn Jakuba i Małgorzaty z Penców. W 1914 r. należał do Zw. Strzeleckiego w Jaśle. W czasie I wojny światowej od 1914 r. w Legionach Polskich. Początkowo służył w 2 komp. V baonu, a potem w 4 komp. I baonu 1 pp LP, uzyskując stopień kpr Ranny w końcu września 1915 r. nad Stochodem, na początku października leczył się w szpitalu nr 2 w Cieszynie.. Od 1918 r. w WP. W latach 1918-1921 w 8 pp leg. Zweryfikowany jako por. adm. gosp. z 1 czerwca 1919 r., służył w intendenturze 3 DP Leg, a następnie (1923, 1924) w Kierownictwie Rejonu Intendentury Grodno. Z dniem 15 sierpnia 1924 r. awansował na kpt. adm. gosp. Od 1927 r. w 3 psp. W 1935 r. pełnił służbę w Komendzie Głównej Zw. Strzeleckiego. Awansowany 19 marca 1937 r. na mjr. piech., wiosną 1939 r. był komendantem okręgowego Zw. Strzeleckiego nr VI. Członek Zw. Legionistów Polskich. Podczas kampanii 1939 r. w Ośrodku Zapasowym 5 DP. Następnie dowodził improwizowanym baonem w obronie Lwowa. Po kapitulacji załogi miasta (22 września) dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku. W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie. Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na ppłk. Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003; A. Leinwand, Dokumenty obrony Lwowa 1939, Warszawa 1997; „Monitor Polski” nr 24/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2003.