Urodził się 19 marca 1883 r. w Horniatach. Syn Jana i Antoniny z Gilewiczów.
Należał do POW.
W okresie od 22 stycznia do 12 sierpnia 1920 r. pracował w Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich.
Od 7 listopada 1920 r. w policji. Początkowo pełnił służbę na terenie województwa białostockiego m.in. jako kierownik II komisariatu w Grodnie. Od lipca 1937 r. w stopniu podkomisarza sprawował funkcję kierownika komisariatu w Czeladzi.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Ewakuowany w kierunku wschodnim, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.
Wywieziony na podstawie listy nr 020/3 z 9 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na komisarza.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej Wojska Polskiego w Warszawie.
Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. 1, Warszawa 2006; „Monitor Polski” nr 93/1937.