Urodził się 26 grudnia 1897 r. w Mozyrzu na Mińszczyźnie. Syn Jerzego i Marii z d`Abancourtów.
Ukończył gimnazjum Filologiczne w Petersburgu.
Należał do Polskich Drużyn Strzeleckich. Od 15 lipca 1914 r. przebywał na kursie instruktorskim w Nowym Sączu. Służył wówczas w 1 komp. Po jego przerwaniu (2 sierpnia) przybył do Krakowa.
3 sierpnia przydzielony do 1 komp. kadrowej ps. „Ziutek”. W jej składzie 6 sierpnia wyruszył na front. Służył w 1 komp. III baonu 1 pp LP. Ranny podczas bitwy pod Łowczówkiem (22-25 grudnia). Przebywał w szpitalu w Gleichenbergu. Po rekonwalescencji 12 kwietnia 1915 r. powrócił do pułku. Służył w 1 komp. I baonu 1 pp LP. Latem przebywał w szpitalu twierdzy nr 9 w Krakowie. Potem ponownie w 1 pp LP. Przebył jego całą kampanię wojenną. 7 listopada 1916 r. ponownie odszedł do szpitala, w którym przebywał do 28 czerwca 1917 r.
W następstwie kryzysu przysięgowego w Legionach w lipcu 1917 r. internowany przez Niemców w Szczypiornie, a potem w Łomży. Uwolniony z obozu, później został aresztowany przez Niemców.
W lipcu 1919 r. powrócił do kraju. Od 17 lipca w 2 psp. W składzie 8 komp. do 22 lipca 1920 r. przebywał na froncie, walcząc z bolszewikami. Następnie w kadrze pułku. Ukończył kurs taborowy. W lipcu 1921 r. w stopniu sierż. przeniesiony do rezerwy. Z dniem 1 września 1932 r. mianowany ppor. rez. piech., 19 marca 1939 r. awansował na por. rez. piech.
W latach 1921–1922 pracował w Domu Rolniczo-Handlowym w Pucku, po czym do 1925 r. w Dyrekcji Lasów Państwowych w Wilnie.
Wyjechał na studia do Grenoble, gdzie też pracował jako tłumacz języków słowiańskich. Po powrocie w 1929 r. podjął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie i jednocześnie do 30 czerwca 1931 r. pracował jako urzędnik w tamtejszym Polskim Banku Przemysłowym. Od 1 lipca do 15 listopada 1931 r. pozostawał bez pracy. Następnie pracował w Banku Rolnym w Poznaniu. W 1939 r. mieszkał we Lwowie.
Zmarł w 1971 r. w Krakowie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
H. Bagiński, U podstaw organizacji Wojska Polskiego 1908–1914, Warszawa 1935; T. Kasprzycki, Kartki z dziennika oficera I Brygady, Warszawa 1934; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; J.M. Majchrowski, Pierwsza Kompania Kadrowa. Portret oddziału, Kraków 2014; „Monitor Polski” nr 131/1933; Rocznik oficerski rezerw 1934; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939, Kraków 2003.