Bojownikom niepodległości

Józef Jarosz

(1892–po 1938)

Urodził się 15 czerwca 1892 r. w m. Międzyczerwienne (obecnie Czerwienne) koło Nowego Targu. Syn Kazimierza.

Pracował na roli.

W czasie I wojny światowej od 10 września 1914 r. w Legionach Polskich. W stopniu szer. służył w 3 komp. 3 pp LP. Chory, na początku grudnia przebywał w szpitalu w Sopron. Następnie w oddziale technicznym pułku.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W stopniu plut. służył w komp. technicznej korpusu. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Szaldobos.

Zmarł po 1938 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i trzykrotnie Krzyżem Walecznych

Źródła

Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” nr 177/1938.