Bojownikom niepodległości

Józef Jastrzębski

(1895–po 1932)

Urodził się 20 marca 1895 r. w Strusowie pow. Trembowla. Syn Bartłomieja i Rozalii.

Należał do Drużyny Bartoszowej w Trembowli.

W czasie I wojny światowej od 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 9 komp. 2 pp LP. 30 września wyjechał na front w Karpaty. Ranny 29 października podczas bitwy pod Mołotkowem. Następnie w 5 komp. 3 pp LP. W 1915 r. w stacji zbornej LP w Pradze. Od kwietnia do czerwca 1917 r. służył w Inspektoracie Werbunkowym w Kaliszu. Następnie wysłany na kurs wyszkolenia nr 4.

W niepodległej Polsce jako osadnik wojskowy mieszkał w Poniatówce koło Ostroga nad Horyniem. Pracował na roli.

Podczas II wojny światowej w czasie kampanii 1939 r. 17 września aresztowany przez Sowietów w swoim domu, po czym osadzony w obozie w Kozielsku.

Wywieziony na podstawie listy nr 052/4 z 27 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w lesie katyńskim.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i brązowym (?) Krzyżem Zasługi.

Żonaty, miał syna Zbigniewa.

Źródła

Drużyny Bartoszowe 1908–1914, Lwów 1939;  Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000; T. Malinowski, M. Szumański, 2 Pułk Piechoty Legionów Polskich, t. I: Tradycja, Warszawa 1939; „Monitor Polski” nr 48/1932; J. S[nitko] R[zeszut]; w: Pro memoria, „Wojskowy Przegląd Historyczny” nr 4/1994.