Urodził się 8 grudnia 1881 r. w Mogilnie. Syn Michała i Stefanii z Chudzińskich.
Jako dziecko z rodzicami wyjechał do Stanów Zjednoczonych.
Ukończył szkołę średnią, po czym podjął pracę zawodową jako aptekarz.
W 1900 r. wstąpił do Zgromadzenia Misjonarzy Ducha Świętego. Ukończył studia filozoficzne na Uniwersytecie Duquesne w Pittsburghu oraz teologiczne w seminarium Św. Ducha w Paryżu i 28 października 1910 r. w Chevilly pod Paryżem został wyświęcony na kapłana.
Po święceniach powrócił do Pittsburgha, gdzie pracował jako wikariusz i katecheta.
1 czerwca 1917 r. wstąpił do formacji polskich organizowanych w USA i 1 października został pierwszym kapelanem w obozie w Niagara on the Lake w Kanadzie. 10 stycznia 1918 r. przewieziony do Francji, od 3 lipca sprawował funkcję kapelana 1 psp. Uczestniczył w walkach z Niemcami na terenie Szampanii i Wogezów. W składzie armii wiosną 1919 r. przyjechał do Polski. Był kapelanem 43 pp (b. 1 psp) oraz proboszczem 13 DP. Uczestniczył w walkach z bolszewikami. W maju 1920 r. urlopowany, wyjechał do Stanów Zjednoczonych, by tam propagować „Polską pożyczkę państwową”.
W lutym 1921 r. powrócił do Polski i objął stanowisko dziekana Okręgu Generalnego Białystok. Zweryfikowany jako st. kpl. (mjr) ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r. 20 czerwca 1922 r. przeniesiony do rezerwy.
Po uzyskaniu ekskardynacji z macierzystego zgromadzenia, podjął pracę duszpasterską w parafii pw. Serca Jezusowego w Poznaniu-Jeżycach. Od 1923 r. pracował w parafii św. Wincentego à Paulo w Bydgoszczy. Był też tam katechetą w szkole wydziałowej żeńskiej. W 1933 r. poprosił o powtórne przyjęcie do Zgromadzenia Misjonarzy Ducha Świętego i w maju wstąpił do nowicjatu w Puszczykowie. 21 czerwca złożył profesję zakonną, a w 1937 r. śluby wieczyste.
W 1938 r. wyjechał do USA. Prowadził pracę duszpasterską w parafii pw. Niepokalanego Serca Maryi w Pittsburghu.
W 1946 r. wstąpił do armii amerykańskiej. Był kapelanem w Fort Upton.
Po zakończeniu służby został rezydentem w parafii „Na Górkach” w Pittsburghu. W 1955 r. przeniósł się do zakładu opiekuńczego przy szpitalu St. Rosario w Cambridge Springs.
Tam zmarł 26 stycznia 1962 r. i został pochowany na cmentarzu w Pittsburghu.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości i francuskim Krzyżem Wojennym.
W.K. Cygan, Z. Kępa, W.J. Wysocki, Duchowni na drogach ku Niepodległości 1914–1918, Mińsk Mazowiecki-Warszawa 2014; Duszpasterstwo wojskowe w okresie posługi abp. Stanisława Galla biskupa polowego Wojsk Polskich. Wybór dokumentów źródłowych 1918–1933, Warszawa 2018; „Dziennik Personalny MSWojsk”, 1920, nr 35; „Monitor Polski” nr 64/1937; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; B. Szwedo, Kapelani wojskowi na drogach ku niepodległości. Sto biogramów na stulecie Biskupstwa Polowego w Polsce, Warszawa 2019; B. Szwedo, Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945 t. II (1914–1921) cz. 3, Leszno-Tarnobrzeg 2006; B. Szwedo, Zawsze w pierwszej linii, Warszawa 2004; W.H. Trawiński, Odyseja Polskiej Armii Błękitnej, Warszawa 1989; Wykaz duchowieństwa wojskowego, oraz kościołów i kaplic garnizonowych wyznania katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej za 1924-ty rok, Warszawa [1924]; Wykaz duchowieństwa wojskowego oraz kościołów i kaplic wojskowych wyznania katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej za 1928 r., Warszawa 1928; Wykaz duchowieństwa wojskowego oraz parafij, kościołów i kaplic wojskowych wyznania katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej na 1929 r., Warszawa 1929.