Bojownikom niepodległości

Józef Jelec

(1888–1957)

Urodził się 15 marca 1888 r. w Kamieńcu Podolskim. Syn Henryka Stanisława i Klary Joanny z Rynkowskich.

Studiował na Politechnice Lwowskiej, uzyskując dyplom inżyniera. Był członkiem „Bratniej Pomocy”.

Działacz niepodległościowy ps. „Kruk”.

Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Po wojnie z bolszewikami przeniesiony do rezerwy z tym jednak, iż został pozostawiony w służbie czynnej. Zweryfikowany jako kpt. rez. sap. z 1 czerwca 1919 r., w 1923 r. służył w Kierownictwie Rejonowym Inżynierii i Saperów w Tarnopolu. W 1924 r. pozostawał już ostatecznie w rezerwie.

W niepodległej Polsce mieszkał w Łucku. Pracował jako urzędnik w Okręgowym Urzędzie Ziemskim.

Zmarł 5 kwietnia 1957 r. i został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie kwat. A-29.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

XLIX. Sprawozdanie roczne Wydziału Towarzystwa Bratniej Pomocy słuchaczów politechniki we Lwowie za rok administracyjny 1909/1910, Lwów 1910; „Monitor Polski” nr 235/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.