Bojownikom niepodległości

Józef Jerzy Gawroński

(1896-1962)

Urodził się 17 marca 1896 r. we Lwowie. Syn Kajetana i Katarzyny.

Absolwent gimnazjum.

Członek Polskich Drużyn Strzeleckich we Lwowie.

W czasie I wojny światowej od 6 sierpnia 1914 r. w oddziale J. Piłsudskiego i Legionach Polskich ps. „Stefan Wojnarski”. Od 12 sierpnia 1914 r. w 3 komp. I baonu 1 pp LP, 27 października został przeniesiony do 1 komp. IV baonu 1 (potem: 5) pp LP. Na początku stycznia 1915 r. przebywał w szpitalu rezerwowym związkowym w Nowym Targu. 10 stycznia służył w baonie etapowym w tym mieście, a od 28 stycznia w prowianturze I Brygady. 12 czerwca 1916 r. przydzielony do 4 komp. I baonu 1 pp LP.

Od 1918 r. w stopniu ppor. piech. (z 12 października) w WP. Uczestniczył w walkach z Ukraincami o Lwów i bolszewikami.

W czerwcu 1921 r. w 40 pp. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r., służył w 50 pp (1923). Przeniesiony do lotnictwa, z dniem 15 sierpnia 1924 r. otrzymał stopień kpt. pil. Był oficerm 2 plotn (1924), dowódcą 64 (potem: 62) esk. lotniczej (1 sierpnia 1925-1926) oraz Oddziału Służby Lotnictwa w Poznaniu (1928). W 1932 r. służył w baonie lotniczym. Wiosną 1939 r. był oficerem nadzoru w Kierownictwie Fabrykacji Lotniczej Kierownictwa Zaopatrzenia Lotnictwa.

Członek Zw. Legionistów Polskich.

Podczas II wojny światowej w Polskich Siłach Powietrznych w Wlk. Brytanii.

Po zakończeniu wojny i demobilizacji zamieszkał w Wlk. Brytanii.

Zmarł 16 stycznia 1962 r. w Poole w Dorset.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 251/1931
Źródła

„Monitor Polski” nr 251/1931; J. Pawlak, Polskie eskadry w latach 1918-1939, Warszawa 1989; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.