Bojownikom niepodległości

Józef Julian Uhacz

1897–po 1939

Józef Julian UhaczUrodził się 27 stycznia 1897 r. we wsi Stróże koło Grybowa. Syn Piotra i Julii z Sołtysów. Brat Romana Stanisława.

W latach 1907–1912 kształcił się w I, a od roku 1908 w II gimnazjum w Nowym Sączu.

Po wybuchu I wojny światowej, od 3 sierpnia 1914 r. w oddziale strzeleckim J. Piłsudskiego, następnie w Legionach Polskich. Służył w I plut. 2 komp. IV baonu 1 pp LP. Potem w 1 komp. IV baonu 5 pp LP. Ranny 30 lipca 1915 r. pod Babinem, do 25 sierpnia leczył się w szpitalu twierdzy nr 9 w Krakowie. Potem w baonie uzupełniającym nr 1. Przeniesiony wówczas do centralnych magazynów w Kozienicach, 15 lipca odszedł na front. W lipcu 1916 r. był żołnierzem 5 komp. 3 pp LP. Awansowany na st. szer. Po kryzysie przysięgowym (lipiec 1917) od września 1917 r. podjął służbę w Polskim Korpusie Posiłkowym. Brał udział w przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918). Następnie w II Korpusie Polskim na Ukrainie. Wcielony do 5 komp. 15 pstrz. Brał udział w bitwie z Niemcami pod Kaniowem (11 maja). W trakcie walki pod Potokami z piętnastoma szeregowcami – jako dowódca straży tylnej – uratował tabory przed zagarnięciem, rzucając się z narażeniem życia na nieprzyjaciela w ataku na białą broń. Po kapitulacji II Korpusu (12 maja) dostał się do niewoli niemieckiej, z której zbiegł. Wstąpił do POW w Żytomierzu.

W niepodległej Polsce, od roku 1919 podjął służbę w Wojsku Polskim. Dowódcą komp. 3 pp leg. w stopniu ppor. piech. Walczył w wojnie z Rosją bolszewicką 1919–1920;. W roku 1920 awansował na stopień por. piech. Zweryfikowany z dniem 1 czerwca 1919 r.,  1 lipca 1923 r. na kpt. piech. Od roku 1927 służył w 73 pp. Ukonczył Centralną Szkołę Gimnastyki i Sportu w Poznaniu. W roku 1929 był komendantem Okręgu WF i PW w Katowicach. Doprowadził do wybudowania m.in. boisk w Pszczynie i Mikołowie. Od roku 1934 służył w Państwowym Urzędzie WF i PW. 19 marca 1937 r. awansował na mjr. piech. Wiosną 1939 r. sprawował funkcję inspektora. Był delegatem urzędu do Polskiego Związku Lekkiejatletyki.

W kampanii wrześniowej 1939 r. poległ (prawdopodobnie) 17 września 1939 r. w rejonie Brodów.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości, trzykrotnie Krzyżem Walecznych, złotym i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 111/1931
Źródła

J. Giza, Legioniści z nowosądeckich gimnazjów czasu Wielkiej Wojny 1914–1918, Kraków–Nowy Sącz 2018; „Monitor Polski” nr 111/1931; VIII. Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. Gimnazyum II. w Nowym Sączu za rok szkolny 1916, Nowy Sącz 1916; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932;  R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.