Urodził się 2 lutego 1895 r. w Siedlarowszczyźnie pow. Oszmiana. Syn Józefa i Emilii z Węcławowiczów (?).
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. W składzie 13 puł brał udział w walkach z bolszewikami i Litwinami.
Zweryfikowany jako rtm. kaw. z 1 czerwca 1919 r., do 1929 r. kontynuował służbę w 13 puł. Był dowódcą szw. W latach 1930–1933 pełnił służbę w dowództwie 1 DP Leg. Awansowany 1 stycznia 1932 r. na mjr. kaw., latem 1933 r. objął funkcję kwatermistrza 10 psk. Następnie w 23 puł. Od jesieni 1938 r. był zastępcą dowódcy 12 puł.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Brał udział w bitwie pod Mokrą, Wolą Cyrusową i Mińskiem Mazowieckim. Po utraceniu łączności z dowództwem 15 września został dowódcą improwizowanego zgrupowania kawalerii, działającego między Młocinami i Modlinem.
Poległ 22 września 1939 r. w bitwie pod Łomiankami. Pochowany w kwaterze wojennej na na Cmentarzu Parafialnym w Kiełpinie Poduchownym.
Odznaczony Krzyżem Walecznych, złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Niepodległości i Krzyżem Zasługi Wojsk Litwy Środkowej, pośmiertnie otrzymał order Virtuti Militari 5 kl.
L. Głowacki, Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985; „Monitor Polski” nr 131/1933; Rocznik oficerów kawalerii 1930; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; Ułani Podolscy. Dzieje Pułku Ułanów Podolskich 1809–1947, Londyn 1982.