Urodził się 15 września 1895 r. w kolonii Ostrowy pow. Będzin. Syn Tomasza i Marii z Marianowskich.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w I Brygadzie.
Od 1918 r. w Wojsku Polskim. Służył w 7 pp leg. Po wojnie w 1921 r. przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako por. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.
W 1925 r. powołany do służby czynnej i mianowany z dniem 1 marca tego roku por. piech., służył w 84 pp. Od 1 kwietnia 1930 r. oficer wywiadu KOP. Awansowany 1 stycznia 1933 r. na kpt. piech., od 1937 r. adiutant 26 pp. Wiosną 1939 r. był dowódcą plut. łączności tego pułku.
Podczas kampanii 1939 r. od 15 września sprawował funkcję oficera informacyjnego Oddz. II Dowództwa Grupy Obrony Lwowa. Po kapitulacji załogi (22 września) dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.
W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na mjr.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej Wojsku Polskim w Warszawie.
Żonaty z Maliną N., miał córkę Alinę (ur. 1921).
Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003; A. Leinwand, Dokumenty obrony Lwowa 1939, Warszawa 1997; „Monitor Polski” nr 29/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.