Urodził się 12 stycznia 1897 r. w Stanisławowie. Syn Leopolda i Bożeny z Hawliczków. Brat Wiktora (zob.).
W czasie I wojny światowej od 1914 r. w Legionie Wschodnim, a po jego rozwiązaniu (21 września 1914) w Legionach Polskich. Służył w oddziale uzupełnień 2 pp LP. Podczas kampanii karpackiej zachorował; leczył się w szpitalach na Węgrzech i w Wiedniu. Od 23 września 1915 r. w 1 part LP. Uczestniczył w walkach na Wołyniu.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Służył w oddziale uzupełnień part. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Talaborfalva i Bustyahaza.
Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej. Służył w 58 pac.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. W maju 1919 r. w stopniu ogn. w 4 baterii 1 pap w Krakowie. 1 sierpnia 1919 r. mianowany ppor. art.
Zweryfikowany jako por. art. z 1 czerwca 1919 r., w 1923 r. służył w 16 pap, a w 1924 r. był II oficerem sztabu 16 DP. Awansowany 1 lipca 1925 r. na kpt. art., co najmniej od 1928 do 1931 r. służył w Pułku Manewrowym Artylerii. W 1932 r. w DOK nr VIII w Toruniu. Awansowany 1 stycznia 1935 r. na mjr. art., wiosną 1939 r. był kwatermistrzem 21 pal.
Zapewne od 1945 r. w LWP. Awansowany przed 1947 r. na ppłk. art., od stycznia do lipca 1947 r. dowodził 54 pal.
Jego dalsze losy są nieznane.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i złotym Krzyżem Zasługi, w PRL otrzymał Krzyż Walecznych.
„Monitor Polski” nr 218/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.