Urodził się 4 marca 1901 r. w Skołoszowie koło Radymna. Syn Piotra i Aleksandry z Malców. Brat Bronisława (zob.).
Działacz niepodległościowy ps. „Rębacz”. Z dniem 1 września 1932 r. mianowany ppor. rez. piech., 19 marca 1939 r. awansował na por. rez. piech.
W niepodległej Polsce mieszkał we Lwowie i Drohobyczu. Studiował medycynę.
Podczas II wojny światowej w Polskich Siłach Powietrznych w Wlk. Brytanii. 8 lipca 1943 r. otrzymał dyplom lekarski na uniwersytecie w Edynburgu. Był lekarzem wojskowym w stopniu kpt.rez. lek. Po wojnie powrócił do kraju.
W 1956 r. pracował jako lekarz ogólny w Przemyślu.
Zmarł 29 września 1970 r. Pochowany na Cmentarzu Głównym w Przemyślu.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
„Monitor Polski” nr 258/1933; Polski Almanach Medyczny na rok 1956, Warszawa 1957; Rocznik oficerski rezerw 1934; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939, Kraków 2003.