Urodził się 28 stycznia 1886 r. w Osieku nad Notecią. Syn Franciszka i Pauliny z Orzechowskich.
W czasie I wojny światowej w armii niemieckiej.
Uczestnik powstania wielkopolskiego. Od 27 grudnia 1918 r. uczestniczył w walkach na terenie Poznania, a potem na froncie północnym w okolicach Zbąszynia (do 30 marca 1919 r.). Służył w 4 komp. marynarzy. Następnie przeniesiony do rezerwy.
Mieszkał w Poznaniu. Pracował jako ślusarz-maszynista w PKP.
Podczas II wojny światowej aresztowany przez Niemców pod zarzutem sabotażu, był przetrzymywany w Domu Żołnierza, a potem w obozie w Forcie VII w Poznaniu. Po czterech miesiącach zwolniony z braku dowodów. Powrócił do pracy na kolei.
Po wojnie kontynuował pracę w PKP. W 1958 r. przeszedł na rentę starczą.
Zmarł 29 września 1976 r. w Poznaniu i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym (Górzno).
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Józef Łączyński, Powstaniec Wielkopolski 1918-1919, www.billiongraves.com/grave/J%C3%B3zef-%C5%81%C4%85czy%C5%84ski/2668991… [dostęp 13 II 2022]; „Monitor Polski” 1932, nr 167.