Urodził się 2 lutego 1900 r. we Lwowie. Syn Kazimierza i Heleny z Hartlów.
Uczeń ósmej klasy gimnazjum.
W czasie I wojny światowej w POW.
Od 4 listopada 1918 r. w stopniu szer. brał udział w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Należał do załogi odcinka II.
Po wyparciu przeciwnika z miasta 25 listopada wcielony do I baonu 1 pstrz lwowskich (potem: 38 pp).
W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnym mieście. Od 1924 r. kierował zakładem introligatorskim przy ul. Zimorowicza 16.
Członek zarządu Cechu Mistrzów Introligatorskich we Lwowie (od 18 maja 1931 r.).
Po II wojnie światowej przeniósł się do Krakowa.
Zmarł 9 kwietnia 1970 r. w Krakowie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Rakowickim kwat. XVII.
Odznaczony Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości i srebrnym (?) Krzyżem Zasługi.
Żonaty (od 25 VI 1927) z Jadwigą Szydłowską, małżeństwo to było bezpotomne.
„Dziennik Polski” nr 85/1970; I. Gruchała, „W tym streszczało się niejako moje życie”. Lwowski księgozbiór Heleny Dąbczańskiej (1863-1956) jako wyraz kultury książki epoki, Kraków 2016; „Monitor Polski” nr 258/1933; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; Pochodzimy ze Lwowa, www.pochodzimyzelwowa.pl/jozef-legezynski/ [dostęp 5 IX 2021].