Bojownikom niepodległości

Józef Lenda

(1895-po 1935)

Urodził się 8 września 1895 r. w Przewozie (obecnie część Krakowa). Syn Jana i Marii.

Uczeń gimnazjum.

W czasie I wojny światowej od 16 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 6 komp. 2 pp LP. W jej skład 30 września wyjechał na front w Karpaty. Od 10 maja 1915 r. w 9 komp. 4 pp LP. W jej składzie 15 lipca wyruszył na front. Brał udział w walkach na Lubelszczyźnie i Wołyniu. W 1917 r. ukończył szkołe oficerską pułku w Zegrzu i Łomży.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach we wrześniu 1917 r. wcielony do armii austro-węgierskiej. Służył w 40 pp. Ukończył Szkołę Oficerów Rezerwy w Radymnie.

Od 10 listopada 1918 r. w WP. Był dowódcą plut. w III baonie 4 pp leg. Brał udział w walkach z Ukraińcami i bolszewikami. 1 grudnia 1919 r. mianowany ppor. piech. 22 grudnia 1920 r. zatwierdzony w stopniu por. piech.

Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r. i awansowany z dniem 15 sierpnia 1924 r. na kpt. piech., w 4 pp leg służył do 1933 r. Następnie w baonie KOP „Suwałki”.

Zmarł po 1935 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i dwukrotnie Krzyżem Walecznych.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 251/1931
Źródła

„Monitor Polski” nr 251/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932.