Urodził się 12 maja 1895 r. w m. Teplik w Rosji. Syn Zygmunta.
Ukończył gimnazjum, uzyskując maturę.
W czasie I wojny światowej w armii rosyjskiej, a następnie w polskich formacjach na wschodzie.
Od listopada 1918 r. w WP. W stopniu ppor. art. służył w 13 pap. Wyróżnił się podczas walk z bolszewikami.
Zweryfikowany jako por. art. z 1 czerwca 1919 r. i awansowany 15 sierpnia 1924 r. na kpt. art., w pułku tym był m.in. dowódcą baterii. Następnie referent w Dep. Artylerii MSWojsk. W październiku 1928 r. przeniesiony na dowódcę baterii do 1 pan. W latach 1929-1931 studiował w WSWoj w Warszawie. Po ukończeniu nauki przydzielony do sztabu dowódcy artylerii dywizyjnej 20 DP. 1 stycznia 1935 r. awansował na mjr. dypl. art. Od 1936 r. w 9 pal. Dowodził III dyonem. Wiosną 1939 r. zajmował stanowisko dowódcy I dyonu 9 pal. W czerwcu dowódca dyonu szkolnego. Od 31 sierpnia szef sztabu 41 DP rez.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Podczas działań na Lubelszczyźnie, po połączeniu z 33 DP rez, zastępca szefa sztabu dywizji. Po zakończeniu walk dostał się do niewoli niemieckiej. Od czerwca 1940 r. przebywał w oflagu II C w Woldenbergu; uczestniczył w pracach konspiracyjnych na terenie obozu. Uwolniony 30 stycznia 1945 r. przez Armię Czerwoną, pozostał w kraju.
Mieszkał i pracował w Warszawie, gdzie zmarł 10 lutego 1982 r. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach kwat. B-32.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., orderem Polonia Restituta 5 kl., dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Żonaty z Janiną Teresą Rymwid-Mickiewicz.
W. Chocianowicz, W 50 lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Londyn 1969; L. Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986; „Monitor Polski” nr 24/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; informacje Tadeusza Łaszczewskiego.