Urodził się 9 kwietnia 1899 r. w Brzesku, Krakowskie. Syn Eustachego i Marii z Flaków.
Ukończył szkołę ludową i uzupełniającą przemysłową.
W czasie I wojny światowej od 1 kwietnia 1915 r. w Legionach Polskich. Podczas działań frontowych został ranny. Służył w warsztatach I Brygady.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W stopniu plut. służył w Dowództwie Taborów korpusu. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Szeklence.
Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej. Walczył na froncie włoskim.
Po rozpadzie Austro-Węgier powrócił do Brzeska, gdzie organizował młodzież gimnazjalną do obrony Kresów.
Od listopada 1918 r. w WP. W kwietniu 1919 r. w 3 komp. zapasowej 16 pp. Potem służył m.in. w 4 baterii 1 part górskiej. Awansował do stopnia st. ogn.
Poległ 16 września 1920 r. w bitwie pod Dytiatynem.
Pośmiertnie odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.
Rodziny nie założył.
Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920, Warszawa 1934; „Monitor Polski” nr 63/1933; R.E. Stolarski, w: Kawalerowie Virtuti Militari 1792-1945 t. II (1914-1921) cz. 1, Koszalin 1991.