Urodził się 27 marca 1894 r. w Babinie koło Sambora. Syn Wilhelma i Salomei z Heryngów.
Ukończył gimnazjum w Samborze.
Od 1913 r. członek Zw. Strzeleckiego.
W czasie I wojny światowej od sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 13 komp. 2 pp LP. 30 września w jej składzie wyjechał na front w Karpaty. Ciężko ranny w bitwie pod Mołotkowem (29 października). W grudniu przebywał w szpitalu garnizonowym nr 1 w Wiedniu. Po rekonwalescencji w baonie uzupełniającym nr 2.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków.
Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej.
Od listopada 1918 r. w WP. Służył w Dywizji Litewsko-Białoruskiej. Brał udział w walkach z bolszewikami. W końcu 1920 r. przeniesiony do rezerwy.
W niepodległej Polsce mieszkał w Warszawie. Pracował jako urzędnik prywatny, potem pozostawał bezrobotny.
Podczas II wojny światowej w 1940 r. aresztowany przez Sowietów w pow. Drohobycz.
Prawdopodobnie wkrótce potem został zamordowany.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
M. Gałęzowski, Na wzór Berka Joselewicza. Żołnierze i oficerowie pochodzenia żydowskiego w Legionach Polskich, Warszawa 2010; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” nr 156/1931.